Vrijheid van het individu

Vrijheid van het individu

Het allereerste dat begrepen moet worden is dat er met regels iets kunstmatigs aan de hand is. De reden hiervoor is dat de mens regels nodig heeft. De mens heeft de staat van dier achter zich gelaten, maar is nog niet menselijk geworden, hij is constant in een staat van onzekerheid. Daar komt de behoefte van regels weg. Als de mens nog een dier was, zou hij geen enkele behoefte aan regels hebben. Dieren leven volkomen gelukkig zonder enige regels.

Er zijn maar weinig mensen die dat tot nu toe hebben beseft. Voor mensen zoals bijvoorbeeld Socrates, Zarathoestra en Bodhidharma was er geen behoefte aan welke regels dan ook. Zij waren alert genoeg om niemand kwaad te doen. Als de gehele maatschappij zich tot authentiek menselijk ontwikkelt, dan is er liefde en is er geen wetgeving. Het probleem is dat de mens regels nodig heeft, wetten, regeringen, rechtbanken, legers een politiemacht, omdat hij het natuurlijk gedrag van de dier verloren heeft en hij nog niet een nieuw natuurlijke status heeft verworven. Hij is nog nergens, hij is alleen nog maar chaos en vervolgens in een soort slavernij terecht gekomen. En die machtige instituten willen niet dat de mens zich ontwikkelt. Want als de mens zich ontwikkelt, lost de maatschappij op. Een maatschappij bestaat enkel en alleen omdat het individu zich niet mag ontwikkelen. Al deze machten hebben de mens eeuwenlang in toom gehouden, en van hun macht en aanzien genoten.

 

Vrijheid betekent geen chaos.

Vrijheid betekent meer verantwoordelijkheid, zo veel verantwoordelijkheid dat niemand zich in je leven hoeft in te mengen. Dat je alleen gelaten kunt worden, dat de regering zich niet met je hoeft te bemoeien, dat de politie zich niet met je hoeft te bemoeien, dat de wet geen bemoeienis met je heeft - je staat eenvoudig buiten de wereld. Als de mens werkelijk wil transformeren, moet ieder individu zich op eigen houtje gaan ontwikkelen. Om te groeien is er geen menigte nodig. Het geestelijk groeien kun je vergelijken met een kind dat groeit in de buik van de moeder. Er is geen menigte voor nodig; de moeder hoeft alleen zorgzaam te zijn. Een nieuw mens moet in je geboren worden. Je moet de baarmoeder worden van een nieuw menselijk wezen. Niemand komt het te weten, en het is beter dat niemand er weet van heeft. Je gaat eenvoudig door met je gewone dagelijkse werk, met te leven in de normale wereld, met eenvoudig en gewoon zijn - niet met revolutionair te worden, punker of skinhead. Dat helpt niet en is je reinste dwaasheid. Het komt voort uit frustratie, maar het is krankzinnig. De maatschappij is niet bang voor deze mensen, de maatschappij is alleen bang voor mensen die zo gecentreerd kunnen raken, zo bewust, dat wetten nutteloos voor hen worden. Ze doen altijd het juiste. Ze bevinden zich buiten de greep van de zogenaamde machtige belangen. Als individuen groeien, verliest de maatschappij haar waarde. Maar vergeet nu maar alles wat de maatschappij betreft, strijdt er niet tegen. Zorg dat je niets te maken hebt met de maatschappij, laat de maatschappij voortgaan zoals ze is.

Na de maatschappij komen we bij de familie.
De familie trekt om ieder kind een grens. De vader zegt tegen het kind: "Ik ben je vader, dus je moet van me houden. de moeder zegt: Ik ben je moeder, dus je moet van me houden. Dit is je familie. Als het nodig is offer je dan op voor de familie". Mijn fundamentele kritiek betreft de familie. De familie is de grondoorzaak van al onze problemen. Onze armoede, onze perversie, onze krankzinnigheid, onze leegheid, onze liefdeloosheid - de familie is de oorzaak. De familie is de oorzaak van al onze conditioneringen. Vanaf het allereerste begin gaat ze je gemoed bewerken: "Je bent een jood, je bent christen, je bent hindoe, je bent dit en je bent dat". Het arme kind weet niet waar of al die onzin overgaat. De familie is de basis van alle conditioneringen, ze geeft je het hele verleden en de lading, de last van al die dingen die honderden jaren verkeerd zijn gebleken, als erfenis mee. Je wordt belast met al die verkeerde dingen, en je gemoed is gesloten en verstopt geraakt en kan niets nieuws ontvangen dat ermee in strijd is. Je gemoed zit eenvoudig vol met verkeerde dingen. 

Padma