Anastasis Gedichten en Teksten

  In zachte rozenwater kreeg ik gevleugelde gedachten over velden van oude dromen die zo waarlijk over jou vertelden   een scheepje voer langszij onze harten en bracht jouw liefde stilaan dichterbij   we overnachten in elkaars armen, en bedreven de liefde tot in de late ochtend waarna de zon tot ons kwam en we in haar gouden licht ontwaakten   Padma  04-02-2006

  eenzaamheid leegte van binnen tranen van emoties mezelf verloren het is niet te omschrijven zit er doorheen op de bodem van mijn bestaan voel me alleen zonder jou laat me terug komen mijn liefste pak mijn uitgestoken hand en neem me met je mee verdrijf al mijn pijnlijke gedachten en beschijn al mijn nachten met jouw liefdesschijn   Padma  04-02-2006

    Haast je niet. Te vaak veroorzaakt haast juist uitstel. Als je dorst hebt, wacht dan geduldig - hoe intenser je wacht, des te eerder het komt. Je hebt je zaad gezaaid, ga nu in de schaduw zitten en kijk wat er gebeurt. Het zaad zal openbarsten en tot bloei komen, maar je kunt het proces niet versnellen. Alles heeft immers tijd nodig. Je moet werken, maar laat het resultaat over aan de Vader. In het leven gaat nooit iets verloren, vooral niet de stappen die gezet zijn in de richting van de waarheid. Soms ben je ongeduldig, dorst gaat gepaard met ongeduld, maar dat is een obstakel. Blijf dorstig, maar zet je ongeduld opzij. Verwar ongeduld niet met dorst. Dorst gaat vergezeld met van een smachtend verlangen, maar niet van strijd. Bij ongeduld is er strijd, maar geen smachten. Verlangen kan wachten en eist niet. Ongeduld eist zonder te kunnen wachten. Bij dorst zijn er stille tranen; bij ongeduld is er een rusteloze strijd. Op waarheid kun je geen

  In de mist van je leven Vechten tegen de pijn en verdriet Ik steek je mijn beide handen toe En wil je dragen uit de vele valkuilen Van duisternis en boosheid Ik draag je langs onzekerheden Langs je angsten en herinneringen Kom bij me, ik heb je lief   Ik draag je door de poort Poort van verademing Ik draag je naar je nieuwe leven Dan geef ik je mijn twee handen En draag ik je door jouw nieuwe dag In een stortvloed van zonneschijn De nieuwe dag in overvloed van liefde Ik draag je door je moeilijke tijd Van bajestijd tot majesteit Ik kom tot je, ik heb jou lief.     Padma 12-03-2006

Ik zie je voor me. Je lieve lach op je gezicht De ogen die mij teder aankijken   Ik voel je handen Strelend zacht over mijn lichaam gaan Het voelt goed   Ik kus teder je lippen Ik kijk je liefdevol aan In je stralende hemelsblauwe ogen   Ik fluister je zacht de woorden toe Dat ik van je hou En je nooit meer kwijt wil   Maar dan plots verandert alles Een droom, een mooie droom Wordt een nachtmerrie   Zonder reden bleef je weg En ik bleef alleen achter Ogen vol met tranen en veel emoties   Ik zit nu aan je te denken Terwijl ik dit neer zet Voel ik slecht een vage herinnering   Maar toch zul je een plekje houden in mijn hart  Bij elke wereldse stap die ik zet In elke keuze die ik neem   Ik moet verder leven zonder jou Slechts een beeltenis aan jou rest me nog   Jij was de vrouw die de Zon voor me deed schijnen Maar je was ook de vrouw die mij de Nacht heeft gebracht   Padma  01-05-2006

    Als een schim schuifelt hij in de mist En denkt dat hij onzichtbaar is Maar dat is niet nodig want niemand die hem mist Hij is in zichzelf gekeerd, maar gelukkig en toch niet verloren   Zonder doel en zonder besef van tijd Dwaalt hij door de mist Het is vochtig en een koude wind Maar hij is gelukkig en in zichzelf gekeerd   Als een ontredderde oude man loopt ie in de mist Zijn richting  is oeverloos omdat er voor hem geen richting is Zijn afscheid is een steeds wederkerend nieuw geboorte Maar hij is gelukkig en nooit meer verlangend   Padma 9-5-2006

Onbegrensd gemis wanhopig verschuilen achter een masker het maskeren van een gemis mijn zicht beperkt zich tot één streep licht wat mijn gezicht achter het masker belicht vaak struikelend hervat ik mijn weg krachteloos en machteloos maar het verlangen naar jouw aanwezigheid draagt me naar de plek waar ik je eens terug zal ontmoeten steeds dichterbij komt het moment het moment van weerzien je lichaamswarmte straalt me van ver al tegemoed je praat in je hart tegen me voel de koestering die je me zend een onbegrensd gemis overspoeld me met tranen van liefde gestelpt Padma   23-06-2007