Kernpunt van het geestelijk leven
Ik zie de opvoeding als het allergrootste belang voor het
doen begrijpen van datgene wat het kernpunt is van het geestelijk leven. Als
we heel jong zijn is het een heerlijk gevoel om te leven. We horen het
ochtendgezang van de vogels, zien de ochtendzon opkomen of de wolken voorbij
drijven. Als het herfst is kastanjes zoeken. En dat allemaal in de volheid van
je hart en in de helderheid van je geest.
Maar gaandeweg verliezen we dat gevoel bij het opgroeien door
allerhande wereldse beslommeringen opgelegd door ouders en de maatschappij. Door
allerlei zorgen en kibbelarij, haat, angst en de voortdurende worsteling om je
brood te verdienen. Zo brengen we onze dagen door, in gevoelens van antipathie
en sympathie en af en toe eens een pleziertje. Nooit horen we de vogels meer
echt met een onbevangen bewustzijn, nooit zien we die opkomende ochtendzon meer
met ons jeugdige gevoel. Als volwassenen zien we die dingen niet meer met een
jeugdig gevoel van onbevangenheid. En waarom niet, heb je je dat wel eens
afgevraagd? Heb je wel eens bewust stil gestaan bij je leven hoe dat is
verlopen. Je gaat naar een beroepsopleiding of universiteit, je krijgt een
partner en kinderen en de verantwoordelijkheden die daarbij horen. Je moet je brood verdienen en je
hypotheek kunnen aflossen en misschien wel een tweede auto, en tenslotte word je oud en
sterf je. Zo gaat dat met de meeste mensen.
Waardoor zijn we onze
jeugdigheid toch verloren? Ik ben van mening dat we het vooral kwijtraken
doordat we zo met ons zelf bezig zijn. We hebben een beeld van ons zelf
gevormd. De mens van tegenwoordig heeft een beeld van zichzelf geschapen,
door denken, ervaring en kennis, door voortdurende worsteling en alle
conflicten en misères in zijn leven. Naarmate je ouder wordt neemt dat beeld in
kracht toe, in omvang en een hardnekkige veeleisendheid. De grootste reden
waarom je die levensvolheid kwijtgeraakt bent is dat je zo begaan bent met
jezelf. Het is één grote worsteling, zowel op je werk als thuis; waar je ook
bent, wat je ook doet, altijd is er wel een conflict. En omdat je er niet vrij
van kunt worden, schep je diverse beelden en die zijn altijd met elkaar in
conflict. Dus hoe meer je in conflict verkeert - en conflicten blijven altijd
bestaan zo lang je er beelden, opvattingen, voorstellingen en denkbeelden op
nahoudt - hoe heviger de worsteling zal zijn.
De kernpunt van het geestelijk leven is dat je nooit iets
moet aannemen wat jezelf niet heel helder ziet en nooit iets herhalen wat een ander
heeft gezegd. Luister naar alles, naar de vogels naar het geloei van een
koe of een blaffend hond heel in de verte. Kom alles over jezelf te weten,
want als je van jezelf over jezelf leert, word je nooit zo'n tweedehands
individu. Probeer er achter te komen hoe je volledig anders kunt leven, maar
dat is een moeilijke opgave voor de mens van tegenwoordig, want de meesten van
ons zoeken helaas naar een gemakkelijk leventje. Want het bevalt ons wel om wat
andere mensen zeggen na te praten en na te doen, omdat dat de makkelijkste
manier van leven is - je schikken naar oude schema's of regels. Men moet er
achter zien te komen wat het betekent, je nooit naar regels te schikken, en wat
het betekent zonder angst te leven. Het gaat om jullie eigen leven en geen mens
kan je dat leren, geen boek en ook geen leraar, je zult dit geheel alleen
moeten doen. Je moet bij jezelf in de leer gaan en niet uit boeken leren. Het
is iets dat nooit ophoudt, het is geweldig boeiend; als je van jezelf over
jezelf leert, uit die lering ontstaat wijsheid. Dan ligt er een ongelooflijk
mooi, gelukkig leven voor je open.
Dit is de weg die ik zelf heb bewandeld vanaf mijn zesde
jaar, het was een zeer moeilijke weg maar nu ik erop terug kijk heeft het me
veel rijkdom gegeven, geestelijke rijkdom wel te verstaan en er gaat niets
boven geestelijke rijkdom.
Reacties