Een overdenking
Breng me terug naar mijn rivier van het geloof
Ik kijk in mijn hart
Ik kijk in mijn ziel
En toen Het zevende zegel werd geopend
Er ontstond een grote stilte van versteldheid
Bij hen die zeggen dat zij in het geloof waren
En de bazuinen deden schallen tot plechtigheden
Zij werden bloot gelegd en onderzocht in hun geloof
Een dienaar stond aan de Altaar,
een gouden wierookvat in zijn hand.
Was je handen in onschuld en kom naar de Altaar.
Maak je vrij van Distel en Doornen,
en laat je stem der belijdenis horen.
Ton W 16-7-2023
Reacties